پژوهشگران می‌گویند پوشاندن کالسکه نوزاد حتی با ملحفه‌ ای نازک بویژه در روزهای گرم و آفتابی بسیار خطرناک است و می‌تواند به مرگ کودک منجر شود.

سندروم مرگ ناگهانی نوزاد یا SIDS

بسیاری از والدین اگر مجبور باشند نوزادشان را بیرون ببرند، برای محافظت از او در برابر آفتاب تند، روی کالسکه را با پتویی سبک یا ملحفه‌ای نازک می‌پوشانند غافل از اینکه با این کار زندگی دلبندشان را به خطر می‌اندازند. مطالعه‌ای که اخیرا از سوی پژوهشگران سوئدی منتشر شده نشان می‌دهد پوشاندن کالسکه حتی با ملحفه‌ای نازک در زیر آفتاب داغ سبب می‌شود دمای داخل کالسکه ۱۵ درجه بالاتر از دمای داخل کالسکه‌ای باشد که در همان شرایط قرار دارد اما رویش را نپوشانده‌اند.

دکتر اسوانته نورگرن، متخصص اطفال در بیمارستان کودکان آسترید لیندگرن در شهر استکهلم سوئد، می‌گوید: با پوشاندن کالسکه در اصل، جلوی گردش هوای موثر در اطراف نوزاد گرفته می‌شود و همین موضوع سبب بالا رفتن دمای محیطی او خواهد شد.شاید در نگاه نخست این افزایش دما چندان خطرناک به‌نظر نرسد اما نورگرن می‌گوید که این کار می‌تواند سبب بروز «سندروم مرگ ناگهانی نوزاد» یا SIDS شود. این سندروم در واقع مرگ نابهنگامی است که معمولا طی خواب رخ می‌دهد و بیشتر برای نوزادانی اتفاق می‌افتد که کمتر از یک سال دارند و ظاهرا سالم هم هستند.درون کالسکه به‌شدت داغ می‌شود و یکی از واکنش‌های طبیعی و قطعا ناخودآگاه نوزاد در چنین شرایطی متوقف ساختن تنفس است زیرا بدن او ممکن است به این نتیجه برسد که به رحِم مادر بازگشته است. به همین دلیل توصیه اکید به والدین این است که هرگز برای جلوگیری از گرمازدگی یا مراقبت کودکشان در برابر آفتاب روی کالسکه‌اش را نپوشانند.

منبع: https://niniban.com/fa/news/117000/%DA%AF%D8%B0%D8%A7%D8%B4%D8%AA%D9%86-%D9%86%D9%88%D8%B2%D8%A7%D8%AF-%D8%AF%D8%B1-%DA%A9%D8%A7%D9%84%D8%B3%DA%A9%D9%87-%D9%87%D9%85%DB%8C%D8%B4%D9%87-%D8%A7%DB%8C%D9%85%D9%86-%D9%86%DB%8C%D8%B3%D8%AA

عضو ستاد مبارزه با کرونا پاسخ داد؛
چرا نوزادان نباید ماسک بزنند؟

چون بدن هیچ‌یک از مادران در مقابله با ویروس کرونا ایمنی ندارد تا آنتی‌بادی را از طریق شیر به کودک منتقل کنند عملا نوزادان زیر دو سال بی‌دفاع هستند اما این موضوع به این معنا نیست که باید نوزادان ماسک بزنند چراکه در صورت استفاده از ماسک، تنفس آن‌ها مختل خواهد شد و خطرات آن برای نوزاد بیشتر از ابتلا به ویروس کروناست.
قلم | qalamna.ir :
«آیا در این روزهای کرونایی نوزادان و کودکان هم باید ماسک بزنند؟»؛ این پرسش مادران نگرانی است که از بیم ابتلای فرزندشان به بیماری کووید۱۹ مطرح می‌کنند. زهرا ریاضی، متخصص بیماری‌های عفونی و عضو ستاد مبارزه با کرونا در پاسخ به این سوال می‌گوید: «چون بدن هیچ‌یک از مادران در مقابله با ویروس کرونا ایمنی ندارد تا آنتی‌بادی را از طریق شیر به کودک منتقل کنند عملا نوزادان زیر دو سال بی‌دفاع هستند اما این موضوع به این معنا نیست که باید نوزادان ماسک بزنند چراکه در صورت استفاده از ماسک، تنفس آن‌ها مختل خواهد شد و خطرات آن برای نوزاد بیشتر از ابتلا به ویروس کروناست.»

«درحال حاضر همه‌ بیمارستان‌های اطفال تهران آمادگی پذیرش بیماران مبتلا به کووید۱۹ را دارند و در این بیمارستان‌ها بخش کرونایی ویژه تعبیه شده است.»؛ خبری که به‌تازگی به نقل از رییس دانشگاه علوم پزشکی ایران منتشر شده است. به گفته جلیل کوهپایه‌زاده «کودکان هم درگیر ویروس کرونا می‌شوند اما با درصد فراوانی کمتر از بزرگسالان، در حال حاضر آماری در دست ندارم، اما می‌توانم بگویم که واقعا میزان ابتلا در کودکان بیشتر شده است.»

افزایش مبتلایان علائم‌دار در رده سنی خردسال

او با اشاره به پایین آمدن سن مبتلاها، می‌گوید: «ابتلا به این ویروس در سنین پایین نسبت به روزهای اول شیوع که کمتر افراد زیر ۳۰ تا ۴۰سال مبتلا می‌شدند، بیشتر شده است به‌طوری که ابتلا در سنین پایین حتی خردسالان هم منجر به بستری می‌شود. به عبارت دیگر میزان ابتلاهایی که علائم‌دار و مشخص است، در بین این سنین افزایش یافته است.»

همین اظهارنظرها موجب شده تا این روزها نوزادان و کودکانی را در معابر و خیابان‌ها همراه والدین‌شان ببینیم که ماسک بر صورت دارند اما پرسش مهم و اصلی این است که دقیقا چه گروه‌های سنی باید ماسک بزنند تا خود را از ابتلا به بیماری کووید۱۹ در امان نگه دارند.

بروز بیماری در کودکان با ایجاد ضایعه پوستی

یک عضو ستاد مبارزه با کرونا در این‌باره به «روزان» می‌گوید: «با توجه به ویژگی‌ ویروس‌های سرماخوردگی، از گذشته تا قبل از شیوع ویروس کرونا، در ابتدای گسترش این ویروس تصور همه بر این بود که کودکان یا مبتلا نمی‌شوند یا به شکل سبک می‌گیرند اما رفته‌رفته مشخص شد که این گروه سنی نیز از آن در امان نیستند هرچند که خفیف و علایم آن کمی متفاوت است و با مواردی همچون ضایعه پوستی یا بیماری‌های افزایش‌یافته سیستم ایمنی مانند کاوازاکی بروز پیدا می‌کند.»

به گفته ریاضی «کودک هم دو تعریف دارد؛ برخی رده سنی زیر ۱۲سال و بعضی زیر ۱۴سال را کودک می‌دانند اما زیر دو سال در طبقه‌بندی دیگری از تعریف کودک قرار می‌گیرد چراکه آن‌ها در دوره ایمنی شیردهی مادر هستند. در اینجا، اینکه مادر به کودک شیر می‌دهد یا نه اهمیت دارد اما چون هیچ‌یک از مادران در مورد ویروس کرونا ایمنی نداشتند تا آنتی‌بادی را از طریق شیر به کودک منتقل کنند عملا نوزادان زیر دو سال بی‌دفاع هستند و این باعث شده تا در صورتی که مادری به این ویروس مبتلا شود نوزاد نیز احتمال دارد به این بیماری دچار شود کما اینکه مرگ‌ومیر نوزاد ناشی از ابتلا به این ویروس نیز وجود داشته است.»

وجود گزارش‌هایی مبنی بر فوت کودک زیر دو سال

او در پاسخ به این سوال که «آیا ابتلای کودکان زیر دو سال به این ویروس برای آن‌ها هم خطر مرگ را به همراه دارد؟» می‌گوید: «گزارش‌هایی در مورد مرگ کودکان حتی زیر دو سال به دلیل ابتلا به بیماری کووید۱۹ وجود دارد که یک نمونه آن در تربت‌جام بوده است که البته صحت و سقم آن را دقیق مطلع نیستم.»

این متخصص بیماری‌های عفونی توضیح می‌دهد: «ماسک برای کودکان زیر دو سال ممنوع است. بهترین کار این است که این گروه سنی تا جای ممکن از منزل خارج نشوند و اگر بیرون هم می‌روند بهتر است با شیلد محافظت شوند چون تنفس نوزادان متفاوت است و ماسک ممکن است موجب اختلال تنفسی آن‌ها و در نتیجه مانع رشد کودک شود بنابراین ماسک می‌تواند خطرات بیشتری برای این گروه سنی داشته باشد. ضمن اینکه طبق پروتکل‌‌های بهداشتی و تاکید متخصصان، زیر دو سال نباید ماسک بزنند.»

قدرت سرایت تا هشت برابر بیشتر شده است

به گفته این عضو ستاد مبارزه با کرونا «در موج دوم شیوع ویروس کرونا در ایران، ویروس به‌اندازه‌ای جهش یافته که طبق اعلام سازمان جهانی بهداشت قدرت سرایت آن تا هشت برابر بیشتر شده است، بنابراین کودکان نیز از این اتفاق مصون نیستند و خانواده‌ها باید آموزش کافی مثل شستن مداوم دست‌ها و نحوه ماسک زدن را به فرزندان خود آموزش دهند تا آسیب کمتری ببینند. با این توضیح که در صورت ابتلای کودکان به این ویروس آن‌ها نیز در زنجیره انتقال این بیماری قرار می‌گیرند.»

تاکید ریاضی بر این است که «درصد ریسک ابتلای جوانان به ویروس کرونا به دلیل کمتر رعایت کردن مسایل بهداشتی، به اندازه سالمندان است اما ریسک ابتلای شدید به این بیماری و درصد مرگ‌ومیر ناشی از آن در سالمندان بیشتر است چون این گروه سنی به‌طور معمول بیماری‌های زمینه‌ای همچون فشارخون، چاقی، کم‌کاری تیروئید و دیابت دارند.»

برخی جوانان بی‌محابا و بی‌حفاظ تردد می‌کنند

به گفته او «در موج دوم جوانان بیشتر مبتلا به بیماری کووید۱۹ می‌شوند چون در ماه‌های گذشته بزرگسالان و مسن‌ها مراقبت بیشتری می‌کنند و در خانه می‌مانند اما جوانان بی‌حفاظ و بی‌محابا رفت‌وآمد خود را در خارج از منزل دارند.»

صحبت‌های این عضو ستاد مقابله با کرونا درحالی است که این روزها از متخصصان داخلی و خارجی گرفته تا مسوولان کشوری و جهانی همه بر اهمیت استفاده از ماسک تاکید می‌کنند با این حال در ترددهای شهری افرادی هستند که هنوز هم خطر ابتلا به این ویروس کشنده را جدی نگرفته‌اند و نه‌تنها برای خود که می‌توانند دیگران را متاثر از این مسوولیت‌ناپذیری اجتماعی خود کنند. آن‌هم در وضعیتی که ایران در موج دوم شیوع ویروس کرونا قرار دارد و سرعت انتقال آن به مراتب از ماه‌های نخست بروز این بیماری بیشتر و بیشتر شده است.

منبع: https://qalamna.ir/fa/news/153784/%DA%86%D8%B1%D8%A7-%D9%86%D9%88%D8%B2%D8%A7%D8%AF%D8%A7%D9%86-%D9%86%D8%A8%D8%A7%DB%8C%D8%AF-%D9%85%D8%A7%D8%B3%DA%A9-%D8%A8%D8%B2%D9%86%D9%86%D8%AF%D8%9F

موم گوش نوزاد را در خانه با استفاده از گوش پاک کن یا پد پاک کننده گوش تمیز نکنید.
موم گوش به نام «سروومن» است و به طور طبیعی توسط کانال بیرونی گوش ایجاد می شود، که بین نرمه گوش و لاله میانی گوش قرار دارد. و کاربردهای متفاوتی دارد. درباره تمیز کردن گوش نوزاد و علل بروز جرم گوش مطالبی بیان شده است.
چه چیزی باعث بروز موم گوش در کودکان می شود و چگونه به صورت بی خطر آن را تمیز کنیم؟ گوش انسان ها به طور طبیعی ماده مومی به نام «سروومن» تولید می کند، که به موم گوش مشهور شده است. این ماده دارای کاربردهای حیاتی است، از این رو دلیلی برای حذف آن نیست. اما اگر موم ضخیم و سفت شود، ممکن است باعث گوش درد شود. در این موارد، پزشک متخصص اطفال، یا گوش و حلق و بینی یا پزشک خانواده و مشاور یک تصمیم عاقلانه برای اقداماتی در مورد آن می گیرند.

چرا کودکان موم گوش دارند؟
موم گوش به طور طبیعی توسط کانال بیرونی گوش ایجاد می شود، که بین نرمه گوش و لاله میانی گوش قرار دارد. ممکن است به نظر می رسد یک زباله بیولوژیکی غیر ضروری است اما کاربردهای خود را دارد، کاربردهای آن به شرح زیر است:
ضد آب در کانال گوش
به عنوان یک نوار چسبی برای گرد و غبار و حشرات عمل می کند.
کانال گوش را روغن کاری می کند تا از تحریک جلوگیری کند.
موم گوش ساخته شده از ترکیباتی است که خاصیت ضد باکتریایی و ضد قارچی دارند.
موم گوش تنها در دو سوم بیرونی کانال گوش رخ می دهد.
پس، آیا باید اجازه داد که موم در داخل گوش بماند و یا آن را خارج کنیم؟

آیا باید به طور مرتب موم گوش کودک را تمیز کرد؟
آکادمی اطفال آمریکا توصیه می کند که موم گوش نوزاد را در خانه با استفاده از گوش پاک کن یا پد پاک کننده گوش تمیز نکنید. حتی پزشکان توصیه می کنند که اگر موم گوش باعث ایجاد درد یا انسداد مجرای گوش نمی شود، باید به حال خود رها شود. فقط باید ناحیه خارجی گوش را با استفاده از یک پارچه نرم خیس شده در آب گرم تمیز کنید. پارچه را در اطراف حلقه های گوش خارجی اعمال کنید و از تکنیک های تمیز کردن گوش مانند شستشوی گوش، ریختن هیدروژن پراکسید، روغن معدنی و غیره در کانال گوش خودداری کنید. این کار ممکن است شرایط را پیچیده کند. با این وجود، گاهی اوقات ممکن است بیش از حد موم در گوش نوزادان تولید شود که ممکن است منجر به انسداد کانال گوش شده و باعث درد شود.

چه عواملی باعث ایجاد موم گوش در نوزادان می شود؟
هیچ دلیل واحدی برای ایجاد موم گوش در نوزادان وجود ندارد. موارد زیر چند مورد شایع در ایجاد عوارض موم گوش در بین نوزادان است:
ترشح بیش از حد موم در گوش
در حدود 5 درصد از کودکان، ترشح بیش از حد موم گوش وجود دارد، که می تواند باعث تجمع بیشتر از حد معمول موم شود.
فشار دادن اشیاء در داخل کانال گوش
قرار دادن اشیاء در مجرای گوش کودک می تواند موم را عمیق تر در گوش فرو کند.
قرار دادن مکرر انگشت در کانال گوش
کانال گوش کودک کوچک و باریک است. قرار دادن مکرر انگشت در گوش می تواند موم را در داخل گوش فشرده کند. بنابراین، هرگز از انگشت خود برای تمیز کردن گوش کودک استفاده نکنید و کودک را از فرو کردن انگشت در گوشش بازدارید.
استفاده گسترده از سمعک یا گوش گیر
سمعک ها و گوش گیرها ورودی کانال گوش را مسدود می کنند که از بیرون آمدن آن جلوگیری می کند. اگر کودک به مدت چند ساعت در روز از سمعک یا گوش گیر استفاده می کند، ممکن است در معرض خطر سفت شدن موم گوش باشد.
استفاده از گوش پاک کن
سواپ پنبه ای، که به آن گوش پا کن یا پنبه پاک کننده گوش نیز گفته می شود، برای برداشتن موم گوش ایده آل نیست، و متخصصان پزشکی استفاده از آن را توصیه نمی کنند. یک گوش پاک کن می تواند باعث شود که موم گوش وارد عمق کانال گوش شود که باعث می شود گیر کرده و باعث تحریک کانال کل گوش شود. ترشح موم گوش ممکن است یک چیز بی اهمیت باشد، اما می تواند باعث درد و ناراحتی در نوزادان و کودکان نوپا شود، که سپس ممکن است علائم خاصی را نشان دهند.

علائم تجمع بیش از حد موم در گوش کودکان چیست؟
تجمع موم در گوش می تواند منجر به علائم زیر شود:
نوزادان و کودکان نوپا ممکن است به گوش خود اشاره کنند که چیزی در مورد آن مشکل دارد. موم گوش ممکن است سخت شده و باعث این احساس شود که چیزی در گوش گیر کرده است.
گیر کردن موم در گوش می تواند کانال گوش را مسدود کرده و منجر به مشکلات شنوایی شود.
اگر تجمع موم گوش بسیار شدید است، ممکن است ببینید که کمی از این موم گوش سفت شده از کانال گوش کودک بیرون می آید.
علائم تجمع موم گوش شامل درد، بهانه گیری و گاهی اوقات سرگیجه است.
اگر هر یک از این علائم مشهود است، کودک را نزد پزشک ببرید. موم گوش سخت شده می تواند باعث فشار در پرده گوش شده و باعث عوارض جانبی بعدی شود.

آیا موم گوش می تواند باعث بروز مشکلاتی در کودکان شود؟
بله، اما تنها وقتی که سخت شده و تحت تاثیر چیزی قرار بگیرد. موم گوش به تدریج گوش را باز کرده و مقدار کمی از آن باقی می ماند. در برخی موارد، موم سخت شده گوش که بیش از حد در عمق کانال گوش قرار بگیرد، می تواند مشکلاتی را برای کودک ایجاد کند. این مشکلات می تواند شامل موارد زیر باشد:
خارش
درد گوش
شنوایی ضعیف
وزوز در گوش
خارج کردن سریع موم اضافی از گوش کودک ضروری است تا از بروز این علائم جلوگیری کند. اما باید توسط پزشک متخصص یا پرستار انجام شود، کسانی که به طور مناسب برای آن آموزش دیده باشند.

چگونه می توان موم اضافی در گوش کودکان را خارج کرد؟
در مواردی که موم بیش از حد باعث بروز مشکل می شود، پزشک برای خلاص شدن از شر موم از روش های زیر استفاده می کند.
قطره های گوش
که باید حداقل یک مرتبه در روز و برای نرم کردن موم و خارج شدنش در گوش کودک بریزید. تعداد قطره ها و مدت زمان درمان بستگی به میزان تجمع موم در گوش دارد. نیاز است تا کودک دراز کشیده و گوش آسیب دیده را رو به بالا قرار دهید و چند قطره را در داخل کانال گوش بریزید، سپس بیرون زدگی قسمت جلویی گوش را فشار دهید تا قطرات وارد کانال گوش شوند. قبل از اینکه اجازه دهید کودک بنشیند، برای چند دقیقه در وضعیت دراز کشیده نگه دارید. موم های شل شده به خودی خود از گوش خارج می شوند و نباید برای این کار از انگشت یا گوش پاک کن استفاده کنید. قطره های نرم کننده موم گوش به صورت بدون نسخه نیز به فروش می رسند، اما هرگز نباید از آن برای نوزادان استفاده کرد، مگر اینکه پزشک آن را تجویز یا توصیه کرده باشد. آکادمی اطفال آمریکا به والدین توصیه می کند فقط از محصولاتی استفاده کنند که مورد تأیید سازمان غذا و دارو باشد.
شست و شو گوش
شست و شو گوش یا تزریق آب در گوش، یک روش جراحی برای از بین بردن موم گوش است که در این روش آب گرم در داخل موم گوش کودک ریخته می شود. این کار از طریق آب باعث ضعیف شدن و باز شدن انسداد ایجاد شده توسط موم گوش می شود.
میکروساکشن
از یک لوله مکش کوچک «هوور» برای مکیدن موم از مجرای گوش استفاده می شود که این کار تحت منبع نور مناسب و بزرگ نمایی با ذره بین انجام می شود.
برداشتن دستی موم گوش
اگر موم گوش به میزان زیادی سخت شده باشد، برداشتن دستی موم گوش ممکن است لازم باشد. پزشک گوش و حلق و بینی کسی است که مجموعه ای تخصصی از ابزارها را در اختیار دارد تا با خیال راحت موم را به صورت دستی خارج کند. کودک هنوز هم مجبور است تا این جراحی را تحمل کند، پس والدین باید کودک را نگه دارند. به ندرت، هنگامی که نوزاد قادر به دراز کشیدن نیست، یا اگر موم گوش بسیار سخت باشد که در حین بیرون کشیدن توسط پزشک باعث درد شود، در این صورت پزشک ممکن است بی حسی موضعی را در نظر بگیرد.
در صورتیکه کودک دچار عفونت کانال گوش باشد، پزشک ممکن است بعد از انجام عمل برداشتن موم گوش، آنتی بیوتیک تجویز کند.

چگونه مانع از بروز مشکل موم در کودکان شویم؟
استحمام برای شل شدن موم و خارج شدن آن از بدن کافی است. با این وجود، برخی از اقدامات می تواند به جلوگیری از مشکل گوش در نوزادان کمک کند.
هرگز از گوش پاک کن استفاده نکنید
متخصصان استفاده از گوش پاک کن ها را منع می کنند، زیرا باعث می شوند تا موم به نواحی عمیق تر کانال گوش برود. از آنجایی که کانال گوش خاصیت تمیز کنندگی خود را دارد، نیازی به برداشتن موم به صورت دستی نیست. همچنین، موم برای هدفی در گوش قرار دارد و محصول زباله بدن نیست.
سعی نکنید که موم را با استفاده از انگشت یا یک شیء از گوش خارج کنید
اگر مشاهده کردید که موم در داخل گوش کودک جمع شده است، سعی نکنید که آن را بیرون بیاورید. ممکن است در حین افزایش خطر آسیب دیدگی گوش، باعث شوید که موم در کانال گوش عمیق تر فرو برود.
سمعک ها را در هنگام خوابیدن کودک، از گوش خارج کنید
اگر کودکتان از سمعک استفاده می کند، هنگام خواب یا در فواصل زمانی دیگر مطابق با آنچه که پزشک تجویز کرده است، سمعک را از گوش او خارج کنید. این کار باعث بیرون آمدن موم گوش و جلوگیری از تجمع آن می شود. گاهی اوقات لازم است هنگامی که کودک از سمعک استفاده نمی کند، از قطره های گوش نرم کننده هر شب برای پشتیبانی از این روند استفاده شود. اگر به هر دلایلی از آن برای گوش کودک استفاده کرده اید، استفاده از گوش گیر را محدود کنید.
گوش ها را بررسی کنید
اگر هر بار بعد از استحمام گوش را بررسی کنید. این کار به شما اجازه می دهد تا متوجه تجمع زودرس موم در کانال گوش شوید، اما اگر متوجه شدید که موم خودش از گوش بیرون آمد، باید نشانه خوبی باشد که به خودی خود تمیز شده است. وقتی برای کودک از سمعک استفاده می کنید، این بررسی های گوش ضروری تر می شود.
کودک را برای معاینه نزد پزشک ببرید. که اگر مشکل در اثر موم گوش یا عفونت باشد، این کار می تواند به تشخیص آن کمک کند.

چگونه می توان بین تجمع موم گوش و عفونت تفاوت قائل شد؟
کودک مبتلا به عفونت گوش ممکن است علائمی شبیه تجمع موم گوش را نشان دهد. با این وجود، عفونت گوش علائم دیگری مانند تب، ترشح مایعات از گوش، درد گوش، بی اشتهایی و همراه با گریه های غیر قابل توضیح و بهانه گیری کودک را دارد. همچنین در صورت بروز عفونت، موم گوش بدبو است. کانال گوش را برای وجود لکه های زرد مایل به قهوه ای بررسی کنید که رنگ طبیعی موم است. اگر متوجه قرمزی، خشکی، ترشحات زرد یا سبز شده اید، پس احتمالا عفونت گوش رخ داده است. به خاطر داشته باشید که کانال گوش خودش می تواند از میزان زیاد موم گوش خلاص شود و نیازی به خلاص شدن از شر آن به صورت دستی نیست. فقط مراقب علائم تجمع موم گوش باشید و با پزشک مشورت کنید تا اطمینان حاصل شود که این امر تأثیر منفی بر سلامت کودک نخواهد گذاشت.

منبع: https://niniban.com/fa/news/225228/%D8%B9%D9%84%D8%AA-%D8%AC%D8%B1%D9%85-%DA%AF%D9%88%D8%B4-%D9%86%D9%88%D8%B2%D8%A7%D8%AF%D8%A7%D9%86

اسهال، به دلیل آنکه باعث دست رفتن آب و املاح بدن می‌شود، ممکن است خطرناک باشد.
راه‌های جبران آب و املاحی که از طریق اسهال از دست می‌رود. بعد از اکسیژن، آب، مهم‌ترین عامل ادامة حیات است. انسان بدون آب، نمی‌تواند بیشتر از چند روز زنده بماند، ولی بدون غذا، ممکن است هفته‌ها زنده بماند. آب، یکی از ترکیبات اصلی بدن است که در حدود ۶۰ تا ۷۰ درصد وزن بدن انسان را تشکیل می‌دهد. راه‌های جذب آب، غذا خوردن و نوشیدن مایعات است و دفع آب از بدن از طریق ادرار، عرق کردن، تنفس و مدفوع صورت می‌گیرد.

دهیدراتاسیون یا کم‌آبی بدن که شایع‌ترین علت آن اسهال است، در کودکان شایع است و علائم احتمالی آن خشکی دهان و لب‌ها، بی‌حالی، ملاج‌های فرو رفته، ادرار غلیظ یا خشک ماندن پوشک است. اولین قدم برای مراقبت از چنین کودکانی، سنجش میزان کم‌آبی در آنهاست. میزان این کم‌آبی، حجم مایع مورد نیاز را برای جبران آب بدن و درجة فوریت آن را برای تأمین این کمبود تعیین می‌کند.

شیرخوار مبتلا به کم‌آبی خفیف، علائم بالینی اندکی را نشان می‌دهد، مثل احساس تشنگی و یا شیر خوردن با ولع. در این صورت والدین، متوجه ولع در خوردن یا کاهش برون‌ده ادراری شیرخوار خواهند شد. شیرخوار مبتلا به کم‌آبی متوسط، علائم آشکارتری را نسبت به کم‌آبی خفیف نشان می‌دهد، مثل کاهش حجم خون داخل عروق به همراه افزایش سرعت ضربان قلب، کاهش برون ‌ده ادراری، خشکی دهان، بی‌قراری و گریه کردن بدون اشک. در این حالت کودک به اقدامات درمانی سریع و کافی نیاز دارد. شیرخوار دچار کم‌آبی شدید، بسیار بدحال است و دچار افت فشار خون می‌شود و گاهی خطر بروز شوک نیز وجود دارد و باید فوراً تحت درمان وریدی قرار گیرد.

اسهال، به دلیل آنکه باعث دست رفتن آب و املاح بدن می‌شود، ممکن است خطرناک باشد، به همین دلیل باید آب و املاحی را که از طریق مدفوع، از دست می‌رود جبران کرد. به همین منظور، رهنمودهای زیر را جدی بگیرید:

. در نوزادان یا کودکانی که دچار اسهال، استفراغ و تب بالا شده‌اند، برای جبران کم‌آبی بدنشان، از محلول او. آر. اس (ORS) بـا دمای خنک رو به ولرم و نه خیلی سرد استفاده کنید. این محلول، حاوی آب و نسبت‌های خاصی از املاح از‌دست‌رفتة بدن است. بهتر است مایعات و محلول او. آر. اس را هرچه زودتر و در شروع بیماری ( قبل از وخیم شدن بیماری ) به کودک تان بدهید. قابل ذکر است که آب، به تنهایی نمی‌تواند املاح مورد نیاز بدن را که از دست رفته است، تأمین کند. برای تهیة محلول او. آر. اس ( ORS ) یک بسته از پودر آن را در یک پارچ یا ظرف تمیز بریزید و یک لیتر آب جوشیده (چهار لیوان معمولی) که خنک شده باشد، به آن اضافه کنید. اگر مقدار آب، کمتر یا زیادتر شود برای کودک خطرناک است. محلول را تا حل شدن کامل پودر به هم بزنید و سپس آن را بچشید. این محلول را در جای خنک نگه‌داری کنید و در صورتی که طی ۲۴ ساعت مصرف نشد باقی‌ماندة آن را دور بریزید و مجدداً تهیه کنید.

به کودکان کمتر از دو سال هر یک تا دو دقیقه یک قاشق مرباخوری از محلول مزبور را بنوشانید و تا میل دارد آن را ادامه دهید تا کمبود آب بدن او در خلال پنج ساعت جبران شود. به کودکان بزرگ‌تر، جرعه‌های مکرر از یک فنجان بدهید. اگر کودک، استفراغ کرد باید پ‍نج تا ده دقیقه دادن محلول را قطع کنید و سپس هر دو تا سه دقیقه یک قاشق مرباخوری از آن را به او بنوشانید. در صورتی که کودک از شیر مادر تغذیه می‌کند، مادر می‌تواند یک یا دو نوبت مقدار کمی ‌از شیر خود را نیز به او بدهد، ولی اگر شیر مادر را نمی‌خورد، نوشاندن ۱۰۰ تا ۱۵۰سی‌سی آب سادة جوشیده نیز برای او لازم است.

نکته: در صورت تورم پلک‌های کودک، دادن محلول را متوقف کنید، چون نشانة زیاد خوردن از محلول است. در صورتی که کودک میل داشت، آب جوشیدة سرد یا شیر به او بنوشانید.

.اگر شیر خشک به کودک تان می‌دهید تا موقع بهبودی اسهال او، شیر خشک بدون لاکتوز به او بدهید، چون هضم لاکتوز ( قند موجود در شیر ) در زمان اسهال مشکل است و اسهال را بدتر می‌کند. همچنین در کنار شیر، محلول او. آر. اس را نیز به کودک بدهید.

. آب مرکبات را در موقع اسهال، کمتر به کودک خود بدهید، چون آب مرکبات مثل آب پرتقال، معدة کودک را آزار می‌دهد و موجب بدتر شدن اسهال می‌شود، ولی آب سیب طبیعی، مفید است.

. نوشیدنی‌های کافئین‌دار مثل قهوه و چای، نمی‌توانند کم‌آبی بدن را بهتر کنند، ولی ممکن است اسهال را بدتر کنند.

. به کودک خود، مایعات مفید ذکر‌شده را کم‌کم بنوشانید. اگر کودک، مقدار کمی ‌از نوشیدنی را بعد از سه تا چهار ساعت دفع نکرد، می‌توانید کم‌کم، غذا دادن را شروع کنید. سعی کنید در ابتدا تغذیة کودک را با مواد غذایی‌ای مانند موز، برنج کته، پورة سیب‌زمینی و نان سوخاری شروع کنید.

در درمان اسهال، باید به نکات مهم زیر توجه کنید:
او. آر. اس را به تدریج به کودک بنوشانید تا جذب بدن او شود چون اگر زیاد داده شود نه فقط استفراغ می‌کند، بلکه مایع مزبور نیز به علت زیاد شدن حرکت روده‌ها از مقعد کودک دفع خواهد شد.

در صورتی که مایع از‌دست‌رفتة بدن کودک، جبران شده، ولی اسهال کودک هنوز ادامه داشته باشد، به ازاء هر نوبتی که کودک دفع مدفوع آبکی دارد، به همان میزان او. آر. اس، با قاشق به او بنوشانید.

چنانچه بعد از یک شبانه‌روز اول، اسهال کودک کمتر شده باشد، مادر می‌تواند به کودک شیر بدهد ( یک نوبت شیر و یک نوبت او. آر. اس به مقدار کم ۳۰ تا۵۰ میلی‌لیتر بر حسب سن و تحمل کودک و سپس به تدریج مقدار آن را افزایش دهد ). اگر کودک شیر خشک می‌خورد و پزشک تشخیص بدهد که او نمی‌تواند شیر خشک معمولی را تحمل کند، شیرهای بدون لاکتوز یا گیاهی، برای کودک تجویز خواهد شد.

چنانچه سن کودک اجازه می‌دهد و خود او نیز میل دارد، در روز‌های بعد ( از سن چهار‌ماهگی به بعد) می‌توانید موز له‌شده، گوشت مرغ کاملاً پخته و نرم‌شده که به صورت پوره یا حلیم درآمده باشد یا حریرة برنج به رژیم شیر کودک اضافه کنید. ابتدا باید از مقدار کم شروع و به تدریج آن را اضافه کنید تا حدی که کودک را در یک نوبت سیر کند. توجه داشته باشید که به کودک شیر‌خواری که اسهال دارد نباید شربت قند، شکر، نبات یا چای غلیظ داد چون این مواد قندی اسهال را شدیدتر می‌کند. همچنین به دلیل ایجاد بی‌خوابی و تحریک‌پذیری در کودک، از دادن چای غلیظ، خودداری کنید.

منبع: https://niniban.com/fa/news/136400/%D8%AF%D8%B1%D8%A8%D8%A7%D8%B1%D9%87-%D8%A7%D8%B3%D9%87%D8%A7%D9%84-%D9%86%D9%88%D8%B2%D8%A7%D8%AF-%D9%87%D9%85%D9%87-%DA%86%DB%8C%D8%B2-%D8%B1%D8%A7-%D8%A8%D8%AF%D8%A7%D9%86%DB%8C%D8%AF

شیر مادر دارای مواد مغذی، آنتی بادی، هورمون، آنتی اکسیدان و دیگر موادی است که نوزاد به آن احتیاج دارد.
به گزارش تیتر امروز،چگونه شير مادر عمل مي كند :
بدون در نظر گرفتن شكل و اندازه سينه (حتي اگر سينه خيلي كوچك و يا صاف باشد) بايد مطمئن بود كه مي تواند كار خودش را در شير دهي به نوزاد انجام دهد. تصور غلطي وجود دارد كه مي گويد هر چه اندازه سينه بزرگ تر باشد، ميزان شيردهي بيشتر مي شود. بايد دانست كه هر ميزان سينه بزرگ تر باشد مقدار چربي داخل آن بيشتر است و چربي تاثيري در فرايند شيردهي ندارد. از نظر دانش اناتومي، همه سينه هاي شيرده در شيردهي همانند هم عمل مي كنند و عملكرد آن ها به سايز و اندازه آن ها بستگي ندارد.سلول هاي توليد كننده شير در سينه شير را خلق مي كنند و در كيسه هايي به نام آلوئول ذخيره مي شوند. اين كيسه ها (كه تقريبا هر سينه 20 كيسه دارد) شير را به سمت كانال هاي شيري در نوك سينه هدايت مي كنند و زماني كه نوزاد شروع به مكيدن سينه كند، شير در دسترسش قرار مي گيرد. در دوران بارداري، سينه زنان باردار دستخوش تغييراتي مي شود. در اطراف زير پوست نوك پستان (در قسمت آرئول) غدد مونتگومري وجود دارد كه اين غدد طي دوران بارداري بزرگ شده و ظاهر دانه اي پيدا مي كنند. از ديگر تغييرات سينه در دوران بارداري به تيره شدن موهاي دور نوك پستان بايد اشاره كرد و همچنين رگ هاي آبي زير پوست هر سينه به وضوح ديده خواهند شد. بعد از اينكه كودك به دنيا آمد همه اين تغييرات كمك مي كنند تا شير توليد شده به نوزاد به دهان نوزاد برسد.

تمام اين مواردي كه در بالا در خصوص فوايد تغذيه با شير مادر گفته شد، به اين معني نيست كه نوزاداني كه از شير خشك استفاده مي كنند، افراد بيماري هستند، بلكه مي خواهيم بگوييم كه نوزاداني كه با شير مادر تغذيه مي كنند شروع خوبي دارند. از اينرو توصيه مي شود تا مادران تلاش كنند بعد از اينكه نوزادشان متولد شد حداقل براي يك يا دوبار از شير خود به كودكشان بدهند. البته تعدادي از مادران به دليل بيماري و برخي از مشكلات جسمي توانايي شير دادن به نوزاد خود را ندارند ولي اغلب مادران از اين توانايي بهره مند هستند و نبايد آن را دريغ كنند. بسياري از مادران نگران هستند كه شير دادن به نوزادشان مانعي براي فعاليت هاي اجتماعي و مانع از حضور آن ها در موقعيت شغليشان شود، اما امروزه تكنولوژي و وسايلي آمده كه كار را بسيار راحت كرده و مادران مي توانند شير خود را بدوشند و در شيشه شير قرار دهند تا نوزاد خود از آن تغذيه كند. حتي در محل كار نيز اگر يخچال وجود دارد مادران در محل مناسب مي توانند شير خود را داخل شيشه و سپس درون يخچال قرار دهند تا براي نوزادشان آماده باشد. البته براي استفاده از اين روش بايد حتما كسي از فرزند شما مراقبت كند و او شيشه شير را به نوزاد دهد و يكي از مزاياي استفاده از اين روش اين است كه نوزاد شما زودتر و راحت تر آماده گرفتن از شير مادر (در زمان مناسب خود) مي شود.

6 فایده شیرمادر برای مادر
1- شیردهی احتمال بارداری مجدد را کاهش می دهد.

2- مادرانی که به نوزاد خود شیر داده اند، از بیماری پوکی استخوان، سرطان سینه، سرطان رحم، سرطان تخمدان، دیابت نوع 2 و سلیاک (عدم تحمل گلوتن گندم) در امان می باشند.

3- شیردهی موجب کاهش وزن مادر می شود. مادر مقدار زیادی کالری را برای ساخت شیر از دست می دهد، در نتیجه افزایش وزن دوران بارداری اش کاهش می یابد.

4- مکیدن سینه مادر باعث ترشح هورمونی می شود که این هورمون، رحم را به سرعت به حالت اول خود برمی گرداند.

5- از نظر اقتصادی ارزان ترین شیر و مناسب ترین شیر برای نوزاد، شیر مادر است.

6- مادری که شیر خود را به کودک می دهد، از نظر روحی و جسمی رشد می کند، کمتر احساس خستگی و اضطراب و دلواپسی می کند و حسی قوی برای برقراری ارتباط با نوزاد خود دارد.

تفاوت شیرمادر با شیر خشک
* نوزاد، پروتئین و چربی شیر مادر را بهتر از شیر خشک هضم می کند.

* ترکیبات شیر خشک تا اندازه ای شبیه ترکیبات شیر مادر است، اما مقدار مواد مغذی آن برای همه نوزادان یکسان است. در حالی که شیر هر مادری متناسب با نوزاد خودش است.

* در نوزادانی که با شیشه شیر تغذیه می شوند، اسهال 3 تا 4 بار بیشتر رخ می دهد.

* تحقیقاتی که به تازگی انجام شده است، نشان می دهد کودکانی که از شیر مادر استفاده می کنند، در دوران کودکی دچار اضافه وزن نمی شوند. در حالی که نوزاد شیر خشک خوار در کودکی 20 تا 30 درصد احتمال اضافه وزن خواهد داشت.

* نوزادانی که در 3 ماه اول زندگی از شیر مادر استفاده می کنند، 34 درصد کمتر از نوزادان شیر خشک خوار احتمال ابتلا به دیابت وابسته به انسولین را خواهند داشت.

* نوزادان شیرمادر خوار نسبت به نوزادان شیرخشک خوار، در بزرگسالی کمتر دچار پرفشاری خون و بیماری های قلبی می شوند.

* نوزاد وقتی خسته شد، می تواند دیگر سینه مادر را مک نزند و مدتی صبر کند و بعد شروع به مک زدن کند، اما در تغذیه با شیشه شیر این امر ممکن نیست.

خواص موجود در شیرمادر
* در اولین روز تولد، کلستروم ( colostrum) که مایعی زرد رنگ و غنی از آنتی بادی است از سینه مادر خارج می شود. این مایع، سیستم ایمنی بدن نوزاد را تقویت کرده و از او در مقابل بیماری ها محافظت می کند.

* هنگامی که نوزاد سینه مادر را مک می زند، در ابتدا، شیر آبکی و شیرین می باشد. بعد از مقداری مک زدن، شیر چرب تر و سفت می شود و احتیاجات نوزاد را برای رشد تامین می نماید.

* شیر مادر بر اساس تغییرات آب و هوا تغییر می کند، مثلا در هوای گرم، نوزاد احتیاجی به آب ندارد، زیرا ترکیب شیر مادر تغییر می کند.

* شیر مادر دارای مواد مغذی، آنتی بادی، هورمون، آنتی اکسیدان و دیگر موادی است که نوزاد به آن احتیاج دارد.

* شیر مادر از مواد مغذی موجود در خون و ذخیره غذایی بدن مادر تامین می شود.

* یک مادر سالم روزانه 644 تا 756 گرم شیر تولید می کند. برای تولید این مقدار شیر، 500 کالری انرژی لازم است.

* شیر مادر دارای 330 میلی گرم کلسیم در هر لیتر است.

منبع: http://www.titreemroz.ir/fa/news/72814/%D8%AA%D9%81%D8%A7%D9%88%D8%AA-%D8%B4%DB%8C%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%AF%D8%B1-%D8%A8%D8%A7-%D8%B4%DB%8C%D8%B1%D8%AE%D8%B4%DA%A9-%DA%86%DB%8C%D8%B3%D8%AA

نوزاد ٨ ماهه من حدود یک ماه است که توی کالسکه نمیشینه قبلا می نشست ولی الان اینقدر جیغ می زنه و گریه می کنه که صداش می گیره، هر راهی را امتحان کردم مقاومت میکنه چه کنم؟
سوال مخاطب نی‌نی‌بان: نوزاد ٨ ماهه من حدود یک ماه است که توی کالسکه نمیشینه قبلا می نشست ولی الان اینقدر جیغ می زنه و گریه می کنه که صداش می گیره حتی شده تا زمانی که از شدت گریه خوابش برده من بیرون نیاوردمش ولی باز هم فایده نداره. لازم به ذکره که خیلی تحرکش زیاده اصلا نمی تونه جایی بدون چرخیدن بشینه همش دوست داره بچرخه و بلند بشه واقعا کلافه شدم هر راهی رو امتحان کردم اما نمیشینه لطفا راهنمایی کنید.

پاسخ دکتر عباس شکری، متخصص اطفال:
دوست عزیز این حرکات طبیعیه، بچه در این سن دوست دارد فعالیت کند و ثابت جایی نباشد. با اصرار شما کودک مقاومت بیشتری می کند. طبیعیه نشان دهنده مشکل خاصی نیست. بهتر است با بچه مدارا کنید.

منبع: https://niniban.com/fa/news/158056/%D8%AC%D9%86%D8%A8-%D9%88-%D8%AC%D9%88%D8%B4-%D8%B2%DB%8C%D8%A7%D8%AF-%D9%86%D9%88%D8%B2%D8%A7%D8%AF-%D8%A8%D9%87-%D8%AE%D8%A7%DA%A9-%D8%B3%DB%8C%D8%A7%D9%87%D9%85-%D9%86%D8%B4%D8%A7%D9%86%D8%AF%D9%87

یافته‌های جدید محققان این باور را که آنتی‌بادی‌ها از مادر به جنین منتقل شده و نوزاد را در برابر بیماری سرخک حفظ می‌کند، رد کرد.
محققان در گزارشی اظهار داشتند: ایمنی نوزادان سریع‌تر از آنچه تصور می‌شود از بین می‌رود که نشان‌دهنده ضرورت و اهمیت واکسیناسیون نوزادان در برابر این بیماری است.

به گفته محققان کانادایی، سرخک بیماری است که باید جدی گرفته شود. نوزادان در برابر این بیماری بیشتر آسیب‌پذیرند و ممکن است مرگ آنان را به همراه داشته باشد.

در این مطالعه محققان کانادایی نمونه‌های خونی ۱۹۶ نوزادِ کمتر از ۱۲ ماه را آزمایش کردند تا وجود آنتی‌بادی‌ها در بدن او مشخص شود. یافته‌های بدست آمده غیرمنتظره بود.

به گزارش ایسنا به نقل از مدیکال اکسپرس، بررسی‌ها نشان داد: در اولین ماه تولد، ۲۰ درصد آنان با کمبود آنتی‌بادی‌های کافی در برابر ویروس سرخک مواجه بودند. در شش ماهگی آنتی‌بادی‌های بدن آنان در سطحی نبود که بتواند از آنان در برابر این بیماری حفاظت کند. این درحالیست که به طور معمول تصور می‌شود نوزادان به دلیل آنتی‌بادی‌های دریافتی از مادر، به مدت یک سال در برابر بیماری سرخک مصون هستند.

منبع: https://bazarnews.ir/fa/news/62623/%d9%85%d8%b1%d8%a7%d9%82%d8%a8-%d8%b3%d8%b1%d8%ae%da%a9-%da%af%d8%b1%d9%81%d8%aa%d9%86-%d9%86%d9%88%d8%b2%d8%a7%d8%af%d8%a7%d9%86-%d8%a8%d8%a7%d8%b4%db%8c%d8%af

زمانی پس سر کودک صاف می‌شود که ساعت‌های طولانی در یک وضعیت در کالسکه یا تخت خواب قرار بگیرد. برای پیشگیری کافی است از همان موقع تولد به سمت قرار گرفتن سر نوزاد توجه کنیم.

سوال مخاطب نی نی بان :کودک 4 ماهه‌ای دارم که پس سرش کاملا صاف به نظر می‌رسد. آیا راه درمانی وجود دارد؟

پاسخ دکتر اکبر کوشانفر متخصص کودکان و استاد دانشگاه شهید بهشتی:

زمانی پس سر کودک صاف می‌شود که ساعت‌های طولانی در یک وضعیت در کالسکه یا تخت خواب قرار بگیرد. برای پیشگیری کافی است از همان موقع تولد به سمت قرار گرفتن سر نوزاد توجه کنیم. وقتی او را در تخت می‌خوابانید مطمئن شوید که هر بار سرش به یک سمت قرارمی‌گیرد. در صورتی که نوزاد قادر نیست سرش را به اطراف بچرخاند هر بار او را به یک سمت تخت بخوابانید. یعنی یک مرتبه سرش را بالا و یک مرتبه پایین تخت بگذارید قرار دادن نوزاد به شکم در هنگام بیداری نیز نه‌تنها از صاف شدن جمجمه‌ پیشگیری می‌کند بلکه برای رشد و پیشرفت او بسیار مهم است.

در صورتی که نوزادتان دچار صافی جمجمه شد با متخصص اطفال مشورت کنید زیرا همیشه صافی جمجمه با نحوه خواباندن نوزاد ارتباط ندارد. گاهی علت تغییر شکل جمجمه و صاف شدن یکطرفه آن در اثر چسبندگی زودرس شکافهای بین استخوانهای جمجمه یا بسته شدن زودرس ملاج‌ها و یا کمبود ویتامین D وسایر اختلالات است. در موارد عادی، تغییر وضعیت قرار گرفتن سر برای اصلاح فرم جمجمه طی چند ماه کمک‌کننده است. برخی تمرین‌های فیزیوتراپی نیز می‌تواند کمک کننده باشد. در موارد نادر لازم است از کلاه کاسکت‌های خاص برای اصلاح فرم جمجمه استفاده کنید تمام این کارها تا 6 ماهگی تاثیر دارند و بعد از آن جمجمه تقریبا فرم خود را گرفته است. صافی سر تنها یک مشکل زیبایی است و روی رشد مغز و پیشرفت ذهنی کودک تاثیرگذار نیست.

منبع: https://niniban.com/fa/news/52639/%D8%B5%D8%A7%D9%81-%D8%B4%D8%AF%D9%86-%D9%BE%D8%B4%D8%AA-%D8%B3%D8%B1-%DA%A9%D9%88%D8%AF%DA%A9-%D8%B1%D8%A7%D9%87-%DA%86%D8%A7%D8%B1%D9%87-%D8%AF%D8%A7%D8%B1%D8%AF

تهران- ایرنا- عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تغذیه با شیر مادر را بهترین و مفیدترین تغذیه برای نوزادان دانست و گفت: شیر مادر آنتی بادی‌های لازم برای مقابله با انواع بیماری‌ها از جمله ویروس کرونا را در بدن نوزاد تامین می‌کند.

به گزارش روز شنبه دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، دکتر مریم خشنود شریعتی فوق تخصص نوزادان به مناسبت روز جهانی تغذیه با شیر مادر، ضمن تاکید بر اهمیت تغذیه نوزاد با شیر مادر، اظهار داشت: شیر مادر از بدو تولد تمام نیازهای تغذیه ای نوزاد را تامین می کند، البته مکمل ویتامین دی از همان ابتدا و آهن از چهار ماهگی باید همراه با شیر مادر مصرف شود.

وی یکی از معایب شیرهای مصنوعی نسبت به شیر مادر را دشوار بودن مراحل آماده سازی بیان کرد و گفت: برای تغذیه نوزاد با شیرهای مصنوعی نیاز به بطری و سرشیشه استریل و آب جوشیده است، در حالی که شیرمادر در هر زمان، گرم و استریل در اختیار نوزاد قرار می گیرد.

عضو هیات علمی دانشگاه، در خصوص ارزش غذایی شیر مادر، تصریح کرد: این شیر، حاوی ایمنوگلوبین های منحصر به فردی از جملهIgG ،IgM، IgD، است و منجر به تقویت نوتروفیل و ماکروفاژ می شود. این عوامل منجر به تقویت سیتم ایمنی بدن نوزاد در مقابل عفونت ها خواهد شد.

دکتر خوشنود شریعتی، اظهار داشت: تغذیه با شیر مادر، فاکتور محرک رشد لاکتوباسیلوس را نیز در بدن نوزاد تقویت می کند؛ باکتری های مفیدی که در روده نوزاد مانع از رشد پاتوژن ها یا باکتری های بیماری زا می شود، به هضم و جذب غذا کمک می کند و منجر به تقویت سیستم ایمنی روده ای خواهد شد.

وی با اشاره به اینکه شیر مادر به علت وجود نوکلئوتیدها، ضریب هوشی را نیز در نوزادان بالا می برد، گفت: طبق تحقیقات، ضریب هوشی نوزادانی که از شیر مادر تغذیه می کنند، هشت نمره از سایر نوزادان بالاتر است.

عضو هیات علمی دانشگاه ادامه داد: آمار ابتلا به دیابت در بزرگسالی نوزادانی که از شیر مادر تغذیه می کنند، به مراتب کمتر است؛ چراکه کازئین موجود در شیر گاو سیستم ایمنی را تحریک کرده و ترشح آنتی بادی ضد کازئین باعث تخریب سلول های بتای پانکراس می شود. در نتیجه نوزاد در بزرگسالی مستعد ابتلا به دیابت است.

به گفته وی، شیر مادر ریسک ابتلا به بیماری هوچکین، از سرطان های شایع دوران کودکی را نیز کاهش می دهد.

دکتر خشنود شریعتی در خصوص نوزادانی که برای مصرف شیر مادر محدودیت دارند، عنوان کرد: شیر مادر در هر زمان از تولد متناسب با رس یا نارس بودن نوزاد، ترکیبات مشخصی دارد؛ اگر نوزاد در شش یا هفت ماهگی به دنیا بیاید، میزان پروتئین و املاح شیر مادر بیشتر است، اما با این حال نوزادان زیر یک کیلو، برای وزن گرفتن، علاوه بر شیر مادر، باید شیر خشک هم مصرف کنند.

وی افزود: همچنین اگر نوزاد به بیماری خاصی مثل گالاکتوزمی یا بیماری های متابولیکی مبتلا باشد، از مصرف شیر مادر منع و از شیر بدون لاکتوز تغذیه می شود. البته در بسیاری از بیماری های متابولیکی شیر مادر در کنار شیر خشک می تواند کودک را تغذیه کند.

فوق تخصص نوزادان، ضمن تاکید بر اهمیت تغذیه با شیر مادر تا دو سال برای نوزاد، گفت: نوزاد از شش ماهگی به بعد می تواند در کنار شیر مادر به عنوان تغذیه اصلی از غذاهای کمکی همچون فرنی، سوپ یا حریره استفاده کند، اما در سال دوم این جایگاه تغذیه ای تغییر می کند و غذاهای کمکی یا غذاهای سر سفره، تغذیه اصلی نوزاد را تشکیل می دهند.

کرونا از شیر مادر منتقل نمی‌شود

خشنود شریعتی با اشاره به شیوع ویروس کووید-۱۹، در خصوص مادران شیردهی که به این بیماری مبتلا شده اند، گفت: اگر حال عمومی بیمار خوب باشد، باشد می تواند به نوزاد خود شیر بدهد، چراکه بر اساس مطالعات، ویروس کرونا حتی اگر در شیر مادر هم وجود داشته باشد، نمی تواند عامل انتقال بیماری باشد.

وی ادامه داد: در این صورت اگر مادر ماسک بزند و دست هایش را به مدت کافی با آب و صابون بشوید، می تواند به نوزاد خود شیر بدهد، اما اگر اوضاع عمومی فرد مطلوب نباشد یا در بخش مراقبت های ویژه بستری باشد، باید از شیر جایگزین برای تغذیه نوزاد استفاده شود. از طرفی حتی اگر مادر به رغم حال عمومی نسبتا مناسب نخواهد به نوزادش شیر بدهد، می تواند شیر خود را جوشانده و در اختیار نوزاد قرار دهد.

خشنود تصریح کرد: در حالت کلی هیچ منع مطلقی برای تغذیه نوزادان با شیر مادر مبتلا به کرونا وجود ندارد.

منبع: https://www.irna.ir/news/83892550/%D8%B4%DB%8C%D8%B1-%D9%85%D8%A7%D8%AF%D8%B1-%D8%AD%D8%B1%DB%8C%D9%81-%D8%B3%D8%B1%D8%B3%D8%AE%D8%AA-%DA%A9%D8%B1%D9%88%D9%86%D8%A7

سرویس سبک زندگی: بی‌خوابی شبانه، در کنار نیاز به مراقبت و هوشیاری ۲۴ ساعته، دور شدن از فعالیت‌های اجتماعی و حتی کمرنگ شدن ارتباط با دوستان، فشار روانی زیادی را به تازه‌مادرها وارد می‌کند. بسیاری از آنها از نداشتن هم‌صحبت در طول روز شکایت می‌کنند و اینکه به خاطر ساعت خواب نوزاد، شرایط جوی، خستگی خود یا دلایل دیگر، گاهی فرصت قدم زدن در خیابان را هم پیدا نمی‌کنند و این مسئله به یکی از دلایل خستگی‌شان تبدیل می‌شود. در ادامه این مطلب را به نقل از هفته نامه آتیه نو می‌خوانیم.

مادری که بهترین سال‌های زندگی‌اش را وقف رسیدن به موقعیت شغلی کرده، حالا مسئول مراقبت از فرزندش است. او برخلاف پدر، ۶ تا ۹ ماه مرخصی زایمان دارد و اگر نظر کارفرما در مورد توانایی‌هایش تا پایان این مدت تغییر نکند، می‌تواند بعد از تمام شدن مرخصی، کارش را از سر بگیرد. بودن در کنار فرزند، آن هم در شرایطی که بخشی از درآمد مادر شاغل همچنان به حسابش واریز می‌شود، می‌تواند فرصتی مغتنم باشد! اما بی‌خوابی شبانه، در کنار نیاز به مراقبت و هوشیاری ۲۴ ساعته، دور شدن از فعالیت‌های اجتماعی و حتی کمرنگ شدن ارتباط با دوستان، فشار روانی زیادی را به تازه‌مادرها وارد می‌کند. بسیاری از آنها از نداشتن هم‌صحبت در طول روز شکایت می‌کنند و اینکه به خاطر ساعت خواب نوزاد، شرایط جوی، خستگی خود یا دلایل دیگر، گاهی فرصت قدم زدن در خیابان را هم پیدا نمی‌کنند و این مسئله به یکی از دلایل خستگی‌شان تبدیل می‌شود.

افزایش هزینه‌های زندگی ممکن است شریک دیگر را وادار به کار بیشتر کند. افزایش حجم کارهای خانه و مسئولیت‌های مراقبت از کودک هم استرس یا لااقل خستگی جسمانی زیادی را به تازه‌والدها تحمیل می‌کند و زیر سایه این خستگی، رابطه آنها هم گاهی سرد یا حتی پرتنش می‌شود. اگر تازه مادر شده‌اید، تصور نکنید که تحمل کردن شرایطی که آزارتان می‌دهد تنها راه عبور از این بحران است. توصیه‌هایی که در ادامه با شما در میان می‌گذاریم، از دل تجربیات مادرانی بیرون آمده که شرایط امروز شما را پشت سر گذاشته‌اند. پس ساده از کنار حرف‌هایشان نگذرید.
قهرمان نباشید! اصلا عجیب نیست که یک تازه‌مادر گاهی به خاطر نداشتن یک ساعت زمان شخصی در طول روز بغض کند یا از اینکه هفته‌هاست یک وعده‌غذا را بدون چندبار بلند شدن از پشت میز نخورده، خسته شود. این بغض‌ها و خستگی‌های گاه‌به‌گاه چیزی از فداکار بودنتان کم نمی‌کند.

پس از کمک گرفتن نترسید! اگر شرایط اقتصادی استخدام یک پرستار پاره‌وقت را ندارید، از آدم‌های اطرافتان کمک بگیرید. خاله‌ای که خانه‌اش نزدیک شماست، مادربزرگی که لااقل می‌تواند چند ساعت در هفته از فرزندتان مراقبت کند تا با خیال راحت خرید کنید، یا خواهری که می‌تواند هفته‌ای چند شب در خانه شما بخوابد تا گریه‌های شبانه کودکتان را آرام کند، می‌توانند ناجی شما باشند. اگر امکان کمک گرفتن روزانه یا هفتگی از خانواده یا دوستانتان را ندارید، با همسرتان در این مورد صحبت کنید. او چطور می‌تواند بار روی دوش شما را کم کند؟ نگران نباشید! او هم درست مثل شما تجربه نگهداری از نوزاد را نداشته و درست مثل شما می‌تواند با خواندن کتاب‌ها یا حتی گاهی آزمون و خطاهای بی‌ضرر، در این کار کارآزموده شود. پس برچسب «تو نمی‌توانی!» را رویش نچسبانید و خودتان را از نعمت کمک گرفتن از او بی‌بهره نکنید.

دوپینگ کنید! نداشتن فعالیت اجتماعی و هراس از به حاشیه رانده شدن بعد از برگشتن به فضای کار، روزهای مرخصی را برای بسیاری از مادران با نگرانی همراه می‌کند. همه چیز به خودتان بستگی دارد! چقدر کارتان را دوست دارید؟ چقدر به فکر پیشرفت هستید؟ اگر می‌خواهید بعد از تولد فرزندتان باز هم از پله‌های ترقی بالا بروید، از همین شش ماه مرخصی هم می‌توانید استفاده کنید. برای بهتر انجام شدن کارتان نیازمند یاد گرفتن یک نرم‌افزار، یا مسلط شدن به زبان خارجی هستید؟ شاید بتوانید در همین روزهای پرهیاهوی زندگی‌تان، جایی برای رفتن به یک کلاس، یا کار کردن با یک نرم‌افزار خودآموز باز کنید. اگر خودتان بخواهید، می‌توانید بعد از شش ماه با قدرت بیشتری پشت میز کارتان بنشینید و انگیزه کارفرما را برای حفظ این مهره فعال سازمان بالا ببرید.

افسردگی را جدی بگیرید! غمی که امروز چشم‌هایتان را پراشک کرده تنها حاصل زیاد شدن مسئولیت‌هایتان نیست. آمارها حاکی از این است که ۵۰ تا ۸۰ درصد مادران، درجه‌ای از افسردگی را بعد از به دنیا آمدن فرزندشان تجربه می‌کنند و حتی برخی از پدران هم از ابتلا به افسردگی در این دوران شکایت می‌کنند. افسردگی پس از زایمان ترکیبی از افزایش ناگهانی مسئولیت‌ها و نگرانی‌ها و البته تغییرات هورمونی است که در بدنتان اتفاق می‌افتد و مطمئن باشید که با نادیده گرفته شدن و شنیدن لطیفه و جوک درمان نمی‌شود. اگر چند روز یا چند هفته است که نخندیده‌اید، زیاد بغض می‌کنید، از حرف همه دلخور می‌شوید و علیه همسرتان جبهه می‌گیرید، موضوع را با یک روانشناس در میان بگذارید. شاید به تشخیص او، لازم باشد به یک روان‌پزشک مراجعه کنید و چند ماهی داروهای ضدافسردگی و کاهنده اضطراب مصرف کنید. نگران نباشید! متخصصی که قصد درمان شما را دارد، حواسش به فرزندتان هم هست و دارویی را که به شیرخوار شما آسیب برساند تجویز نمی‌کند.

منبع: http://mytourguide.ir/%D9%86%DA%A9%D8%A7%D8%AA%DB%8C-%DA%A9%D9%87-%D8%AA%D8%A7%D8%B2%D9%87-%D9%85%D8%A7%D8%AF%D8%B1%D9%87%D8%A7-%D8%A8%D8%A7%DB%8C%D8%AF-%D8%A8%D8%AF%D8%A7%D9%86%D9%86%D8%AF/